Jestem świeżo po lekturze najnowszej książki wydanej przez Wydawnictwo Pełne Czasu. Test Gallupa, a właściwie badanie talentów CliftonStrengths, zrobiłam już ponad rok temu i pamiętam, że wtedy szukałam materiałów (Zbieranie/Input dostrzegam w tym miejscu ;), w które mogłabym się zagłębić, by zapoznać się bliżej z tematem. I z materiałów po polsku trafiłam do Dominika Juszczyka. I wtedy pomyślałam, jaka szkoda, że nie wydał książki. Na stronie Dominika jest wiele wartościowych materiałów, ale jak ktoś lubi pracować z papierem, tak jak ja, to książki brakowało. Zarzuciłam temat talentów. Do czasu, aż wyszła #kursoksiążka Czas na twoje mocne strony autorstwa Dominika Juszczyka i Malwiny Angerman-Kowalskiej.
Design
Zboczenie zawodowe. Pierwsze, na co patrzę, trzymając w dłoniach nową książkę to to, jak została zaprojektowana. Podoba mi się, jak starannie publikacja Czas na twoje mocne strony została wydana, doceniam dobry, przyjemny w dotyku i odbiorze papier. Bardzo cenię praktykę niektórych wydawców, na przykład D2D.pl, którzy na stronie redakcyjnej zamieszczają informacje o tym, jaki papier oraz jakie fonty zostały wykorzystane. Zawsze w pierwszej kolejności, szczególnie jak podoba mi się dobór kroju i papieru, zaglądam w to miejsce. Mam nadzieję, że z czasem w branży wydawniczej podawanie papieru i użytych krojów stanie się bardziej popularną i powszechną praktyką.
Kilka słów o samym projekcie. Potrzebowałam kilku stron, by przyzwyczaić się do designu i by nie rozpraszał mnie podczas czytania. Koniec końców jednak przemawiają do mnie pewne nietypowe rozwiązanie, jakie zostały tutaj przyjęte, jak przypisy wcięte w treść akapitu, do którego się odnoszą czy tytuły działów na stronach parzystych. Układ jest spójny i kiedy już się do niego przyzwyczaimy – intuicyjny. Jedynie irytuje nieco wyrównanie niektórych śródtytułów do prawej. Za bardzo przemawiają do mnie zielone kropki wyznaczające poszczególne rozdziały – świetny pomysł i nawiązanie do okładki, dodające całemu projektowi spójności.
To, do czego nie potrafię się przekonać, to do pisania w książce czymś innym niż ewentualnie delikatnym ołówkiem na marginesie. Pierwsze kursoksiążki miały format kołozeszytu i myślę, że do kursoksiążki było to lepszym wyborem – przynajmniej jeśli chodzi o moje osobiste preferencje. Dla książki takiej jak ta absolutnie idealnym rozwiązaniem dla mnie byłyby dwa produkty, książka w twardej oprawie z merytorycznym „mięsem: oraz kołozeszyt z zadaniami i miejscem na ćwiczenia – chociaż to można obejść, gdyż na można zakupić zestaw z mandarynkowym zeszytem-notesem w kropki (swoją drogą – lubię te zeszyty, sprawdzają się do ćwiczeń kaligraficznych i dobrze się w nich pisze). Plus szkoda, że jest tylko jedna tasiemka, chętnie widziałabym dwie – aż się prosi o drugą, zieloną. Ale i tak zakładki indeksujące musiałyby pójść w ruch, bo jest sporo informacji, które warto zaznaczyć.
Treść
Talenty a schematy wg Younga
Przechodząc do treści, chciałabym wspomnieć kilka słów o badaniu Gallupa i moich skojarzeniach związanych z samymi talentami. Trafia do mnie ta definicja: „talent to naturalny i powtarzalny sposób myślenia, działania i odczuwania” (D. Juszczyk, M. Angerman-Kowalska, Czas na twoje mocne strony, Kraków 2022, s. 21). Bardzo ciekawą obserwacją jest dla mnie to, jak podobna jest to definicja do definicji schematu według Jeffreya Younga, wg którego schemat to „ogólny, wszechogarniający motyw lub wzorzec, składający się ze wspomnień, emocji, przekonań oraz doświadczeń” (J.S. Klosko, J.E. Young , M.E. Weishaar, Terapia schematów. Przewodnik praktyka, Sopot 2019, s.26). Aspektem, w który dopiero się planuję zagłębić jest to, jak się różnica między talentami a schematami plasuje w zakresie wykształcenia się schematu/talentu (u Younga schemat wykształca się w dzieciństwie i okresie dojrzewania i tutaj okresy rozwojowe, w których dochodzi o powstawania poszczególnych schematów są dość dobrze zbadane; o talentach wiem tyle, że kształtują w podobnym czasie). Ciekawe natomiast jest to, że w dalszej części definicji talentu podawanej przez Dominika i Malwinę jest „który może być produktywnie wykorzystany” – natomiast w Younga mamy „w znacznym stopniu dysfunkcyjny”. Jak dwa przeciwległe bieguny, prawda? Tylko zarysowuję teraz tę problematykę, ale z pewnością wrócę nie raz jeszcze do porównania wspomnianych teorii.
Naukowość
Dla mnie – podkreślam to, bo moje preferencje są tość specyficzne – pewnym rozczarowaniem jest fakt, że nie jest to książka naukowa – ale też wiem, że nie takie było założenie. Bardzo bym chciała przeczytać naukowe opracowanie teorii talentów CliftonStrengths i obawiam się, że w tym zakresie jednak będę musiała zmierzyć się z publikacjami w języku angielskim, gdyż po polsku takowych po prostu nie ma. Za to skorzystałam z bibliografii i czekam na kilka obiecujących książek, z których autorzy publikacji Czas na twoje mocne strony korzystali.
Podsumowanie
Książka „czas na twoje mocne strony” jest dokładnie tym, czym prawdopodobnie była w założeniu – kursoksiążką. Oznacza to, że aby produktywnie z niej skorzystać, trzeba mieć zrobione badanie gallupa i wiedzieć, jakie ma się talenty, gdyż dopiero wtedy możemy z nimi pracować. Chociaż kilka ćwiczeń, dotyczących wartości czy aspiracji, którymi kierujemy się w życiu, jest uniwersalnych i z nich można wyciągnąć co nieco również przed zrobieniem wspomnianego badania. Dla osoby, która zrobiła badanie i chciałaby pracować z talentami, jest to według mnie bardzo cenna publikacja. Pokazuje ścieżkę, którą można podążać, by się nie zgubić na początku drogi przez 34 różnorodne możliwości interpretacji odczuć, myśli i zachowań. Dobrym rozwiązaniem są też umieszczone na kocu książki karty talentowe – pozwala to mieć wszystkie najistotniejsze informacje w jednym miejscu.
Polecam tę książkę. Trafiła do mnie w dobrym momencie, gdyż do tej pory skupiałam się raczej na schematach. A talenty są trochę takim drugim, pozytywnym biegunem – dla odmiany skupmy się na mocnych stronach, a nie negatywnych wzorcach 🙂
Książka, notes dla tych, którzy nie lubią pisać po książkach i wiele innych w sklepie u PSC.
